Rozdział 10

Rozdział 10:We made U!

Z nią

jak z dzieckiem.Tylko takim większym dzieckiem które kocham.

-Już!-zakrzyknęła zchodząc  po schodach.

-Daj laptopa bo zaraz zlecisz-podszedłem do Niej by po chwili zabrać od

Niej sprzęt.

Droga minęła szybko.Gdy byliśmy w domu do drzwi zapukał

Lou wraz z El..Mój kotek od razu przytulił Eleanor a ja podałem dłoń Lou.

-Jak się czujesz?-zapytała Claudia.

-Dobrze...Ale...Nigdy nie zaponę tego się stało...-powiedziała cicho.

Szkoda mi Jej było. Bez bicia bym to przyznał.

Całe popołudnie i wieczór spędziliśmy z El i Lou.

Namawialiśmy Ich aby zostali na noc lecz nie chcieli.

                           ***

Połozyłem się obok mojej kruszynki i lekko Ją przytuliłem aby nie 

zranić Jej ramienia.Cały czas męczyła mnie ta jedna myśl: Dlaczego

to zrobiła?Nie chcę aby cierpiała.To ja tu jestem mężczyzną aby Ją chronić 

a nie Ona.Czuję się jakbym był bez jaj.

Nie wiem kiedy nawet zasnąłem.

RANEK

Obudziły mnie przebijające siępromienie słoneczne.Przetarłem

leniwie oczy i odwróciłem się na połowę mojego miśka aby popatrzeć 

się na Jej piękną twarzyczkę lecz zamiast Niej zobaczyłem szarą,satynową

pościel.Udałem się do kuchni z myślą że Ją tam znajdę lecz się myliłem i

 także nie znalazłem

Claudii.Trochę się wystraszyłem  ale gdy usłyszałem z salony jakieś dźwięki 

więc szybko udałem się na miejsce a tam znalazłem moją zgubę pykającą

coś w tablecie.

-Jak z małym dzieckiem-zaśmiałem się po czym oparłem się o futrynę

drzwi.

-Ouuuu Styles w samych bokserkach przedemną.Taki widok nie widze co 

dzień-zachichotała uroczo.

-Aż tak Ciępodniecam baby?-zaśmiałem się.

-Możeee...-przeciągnęła a potem schowała twarz gdyż zobaczyłem

Jej słodkie rumiane policzki...

3 Miesiące później 

-Harry! Wreszcie po  tym cholernym  gipsie!-krzyczała uradowana 

-Wreszcie będę mógł się do Ciebie przytulić baby-zamruczałem do Jej ucha 

po czym pocałowałem  Ją w skroń.

-I dziś się przeprowadzamy do nowego domu-mówła z podnieceniem na twarzy.

-Wszystko wzięłaś?Nie zapomniałaś?-pytałem

-Mam wszystko.-zaśmiała się i przewróciła swoimi pięknymi oczami...

-To jedziemny!-pociągnąłem resztę walizek które wsadziłęm do auta i odjechaliśmy .

Gdy dojechaliśmy na miejsce moja baby wyszłą pierwsza i wzięła którąś walizkę i zaczęła

 ją ciągnąć.Wyglądało to przekomicznie!

-Może pomóc?-zapytałem wynosząc z auta resztę walizek.

-Dam radę-uparła się i dalej ciągnęła tę walizkę.Ale Ona uparciuch ale za tą Ją kocham.

Postawiłęm walizki na zimnych schodach i wyciągnąłem z kieszeni moich rurek

pęk kluczy.

-Gotowa?-zapytałem trzymając w napięciu klamkę.

-Taak!!!-wreszcie dotargała tą torbę.Gdy otworzyłem drzwi zobaczyłem wreszcie 

nasz wspólny dom w którym będziemy wychowywać dzieci.

-I jak wrażenia?-otrząsłem sięz krainy moich marzeń.

-Jest...Piękny...-przytuliła mnie.Była taka krucha, lekka...Bałem się Jej mocniej przytulić

gdyż bałem się aby nie pękła jak te porcelanowe lalki.

-Pójdźmy do klubu dziś.Rozerwiemy się i... będzie reszta...a i Denielle.-owinąłem od tyłu Jej talie i pocałowałem w skroń.

-Ooo podoba mi się-zamruczała kładąc głowę na moim ramieniu.

-Uwielbiam twoje usta.-pocałowałem Ją w szyję na co Baby zamruczała.

-Wieesz.Jest mało czasu..

Czytasz?=Komentujesz!

Pozmieniałam wcześniej 1 rozdział